یک مطالعه جدید نشان می دهد که بخش رو به رشد اینترنت در حال ناپدید شدن است و یک خلأ بزرگ و خالی بر جای می گذارد.
به گزارش اسنا، اینترنت که زمانی تصور می شد آرشیو ابدی خرد بشری است، به طور فزاینده ای ناپایدار شده است. با توجه به پروژه اینترنت و زندگی آمریکایی Pew، 39٪ از تمام صفحات وب فعال از سال 2013 ناپدید شده اند. حتی جدیدترین صفحات نیز به سرعت ناپدید می شوند و باعث نگرانی جدی می شوند. این پدیده به یک سوال ترسناک منجر میشود: آیا میتوانیم اینترنت را برای نسلهای آینده حفظ کنیم یا تاریخ دیجیتال ما در معرض نابودی دائمی است؟
در خط مقدم مبارزه برای حفظ این میراث دیجیتال، آرشیو اینترنت است، یک سازمان غیرانتفاعی با ماموریت زنده نگه داشتن گذشته آنلاین ما.
نحوه عملکرد آرشیو اینترنت برای حفظ گذشته دیجیتال
آرشیو اینترنت که توسط بروستر کالی در سال 1996 تأسیس شد، یکی از مهم ترین تلاش ها برای حفظ میراث دیجیتال است. به عنوان یک کتابخانه دیجیتال جامع، صفحات وب، کتاب ها، فیلم ها و سایر محتواها را ذخیره می کند. تا به امروز، این آرشیو 866 میلیارد صفحه وب، 44 میلیون کتاب و 10.6 میلیون ویدیو ذخیره کرده است.
موانع مالی، تکنولوژیکی و قانونی ماموریت آرشیو اینترنت را تهدید می کند. در سال 2023، زمانی که دادگاه با متهم کردن آرشیو اینترنتی به نقض قوانین کپی رایت، علیه دیجیتالی کردن کتاب و امانت دادن حکم داد، این سازمان ضربه حقوقی بزرگی خورد. این حکم نه تنها تلاشهای آرشیو اینترنتی برای حفظ کتاب را مختل میکند، بلکه آینده مأموریت گستردهتر آن را نیز با تردید مواجه میکند.
علاوه بر این، آرشیو اینترنت با شکاف های فنی قابل توجهی مواجه است. در ماه مه 2024، این سازمان مورد هدف یک حمله انکار سرویس توزیع شده (DoS) قرار گرفت که آسیب پذیری آن را در معرض تهدیدات سایبری قرار داد. اگر آرشیو اینترنت از کار بیفتد، ممکن است بسیاری از دنیای دیجیتال برای همیشه از بین برود.
کاهش دیجیتال؛ چرا ناپدید شدن محتوای آنلاین یک بحران جهانی است؟
زوال دیجیتال فقط به وب سایت های قدیمی یا وبلاگ های فراموش شده محدود نمی شود. طبق گزارش مرکز تحقیقات پیو، 9 درصد از صفحات وب ایجاد شده بین سال های 2013 تا 2023 ناپدید می شوند. اینها شامل اطلاعات مهم دولتی، مقالات خبری و مراجع دانشگاهی است.
ویکیپدیا، یکی از پرکاربردترین منابع در اینترنت، با پدیده «پیوندهای شکسته» مواجه شده است، به طوری که بیش از نیمی از مقالات آن حداقل یک پیوند شکسته دارند. این پدیده که “پیوند شکسته” نامیده می شود، زمانی اتفاق می افتد که هایپرلینک ها شکسته شوند یا وب سایت هایی که به آنها اشاره می کنند دیگر وجود نداشته باشند. اما این فقط یک مشکل نیست، ضایعه عمیقی برای حافظه جمعی جامعه ما است.
اطلاعاتی که ستون فقرات درک ما از گذشته نزدیک را تشکیل می دهد برای محققان، مورخان و کاربران عادی دشوارتر خواهد شد. مشکل فراتر از وب سایت ها است. پلتفرمهای شبکههای اجتماعی که به مرکز ارتباطات مدرن تبدیل شدهاند نیز در معرض خطر هستند. برای مثال، 15 درصد از توییتها چند ماه پس از ارسال حذف میشوند و کل حسابهای شبکههای اجتماعی با یک کلیک ساده ناپدید میشوند. این ماهیت زودگذر محتوای دیجیتال بر نیاز فوری به شیوههای آرشیوی جامع برای حفظ تاریخ ما تأکید میکند.
چگونه دولت ها، سازمان ها و افراد می توانند به امنیت آینده دیجیتال ما کمک کنند؟
در حالی که سازمان هایی مانند آرشیو اینترنت مسئولیت حفظ تاریخ دیجیتال را دارند، این مسئولیت نباید صرفاً بر عهده آنها باشد. هم دولت ها و هم موسسات خصوصی نقش مهمی در حفاظت از محتوای دیجیتال دارند. همانند سیاستهای مربوط به کتابها و اسناد فیزیکی، اجرای سیاستهای عمومی که حفظ منابع دیجیتال مهم را الزامی میکند گامی اساسی به جلو خواهد بود.
طبق وب سایت Ecotisias، افراد نیز می توانند در این تلاش های حفاظتی مشارکت کنند. اقدامات ساده مانند پشتیبان گیری از داده های مهم، ذخیره صفحات وب و مشارکت در پروژه های بایگانی می تواند تفاوت ایجاد کند. در عصری که اطلاعات دیجیتال به سرعت در حال ناپدید شدن است، اطمینان از اینکه میراث ما به صورت آنلاین برای خواندن، ارجاع و درک نسلهای آینده باقی میماند، مهمتر از همیشه است.
انتهای پیام/
منبع: https://www.isna.ir/news/1403070604415/%D8%A7%DB%8C%D9%86%D8%AA%D8%B1%D9%86%D8%AA-%D9%86%D8%A7%D9%BE%D8%AF%DB%8C%D8%AF-%D9%85%DB%8C-%D8%B4%D9%88%D8%AF-%D9%85%DB%8C%D9%84%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D8%AF%D9%87%D8%A7-%D8%B5%D9%81%D8%AD%D9%87-%D9%88%D8%A8-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%B9%D8%B1%D8%B6-%DB%8C%DA%A9-%D9%BE%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%B9%D8%AC%DB%8C%D8%A8